Gönderilen her uydunun mutlak üslendiği bir görev vardır. İster askeri, ister bilimsel, isterse eğitim maksatlı olsun; gönderilen uyduların faydalı yüklerinin büyük çoğunluğunu bu yükler oluşturmaktadır. Bilgiye ve uzayın bilinmezliğine duyulan ihtiyaç burada kendisini ön plana çıkarmaktadır. Bu bilgilerin elde edilmesinde de çoğunlukla değişik ebatlarda, farklı şekilde çalışan sensör sistemleri ön plana çıkmaktadır.
Sensörlerden elde edilen veriler özel bir görev yükü bilgisayarı yok ise uçuş bilgisayarı tarafından işlenerek haberleşme modülüne gönderilir, buradan da Yer terminalleri aracılığı ile bilgi sahibine ulaştırılır. Hemen belirtmek gerekirse gerçek uydularda modül isimlendirmelerinde Sensör Modülü yerine faydalı yükteki görevin adına göre isimlendirme yapılmaktadır.
Sensörleri üstlendikleri görevler olarak iki gruba ayırarak incelemek yerinde olacaktır. Birinci grup sensörler uydunun genel yapısının yaşamsal fonksiyonlarını (batarya, güneş hücresi güç üretim durumu, üç eksen ivme ölçüm, ana ve alt sistemlerin durumu vb.) toplayan, diğer grup ise faydalı görev yüküne ait verileri toplayan (vakum, UV ışınım, GPS, ) sensör gruplarıdır.
Yine ilk grupta sayılabilecek bir takım sensörler (Güneş sensörü, Tutum Belirleme ve Kontrol Sistemi vb.) (varsa) uydu üzerindeki kameranın sürekli olarak bir yöne bakmasının sağlanması, kendi etrafındaki dönüşün frenlenmesi/yavaşlatılması vb. işlev üstlenebilir. Bir veya birden fazla sensörden oluşan bir modül dahi başlı başına bir görev yükü olarak planlanabilmektedir.
Örneğin;
Tutum Belirleme ve Kontrol Sistemi (ADCS).
Genellikle 1U’luk iskelet yapılarda faydalı kullanım alanının hacim çoğunluğunu uydunun yaşamsal sistemleri olan iskeletin kendisi (1U), Uçuş bilgisayarı Modülü (IHU), Haberleşme Modülü (Comm), Elektriksel Güç Sistemi (EPS) kaplamaktadır.
Bu nedenle faydalı yük ve sensörlere minimum alan kalmaktadır. Bu da uydunun iç yapısına göre yaklaşık 1-3 kart modüllük yere tekamül etmektedir. Modül kartlarının yüksekliği elektronik yapının üzerindeki bileşenler ile doğru orantılı olduğundan bu sayı değişebilmektedir.
Model uydu çalışmamızda dağıtık mimari yerine sensörlerin tümünün bir kart üzerinde yerleştirildiği yapı tercih edildi. Model uyduyu üreten kişi isteği doğrultusunda önerilen sensörleri doğrudan kart üzerine yerleştirip kullanabildiği gibi, fiziki iletim yolu/yolları kullanarak (kablo) ile sensorleri asıl kartın dışına da taşıyabilir veya kart üzerinde kullanabilir. Baz model kartında düşük bütçeli, ülkemizde de kolayca bulunabilecek sensorler seçilmiştir.
Geliştirme amaçlı yapılacak çalışmalarda ve farklı sensörlerin kullanılması durumunda dikkat edilmesi gereken husus; Elektriksel Güç Modülü (EPS)’den sağlanan regüle edilmiş 3.3V ve 5V ile beslenebilen sensorlerin tercih edilmesi ve EPS’nin bu sensör kartına ayırdığı toplam akım değerini geçmemesidir.
